De claviculafractuur behoort tot de meest voorkomende botbreuken, maar desondanks bestaat nog steeds discussie over de beste behandeling. Al in 1929 werden in de literatuur ruim 200 conservatieve behandelingsmethoden vermeld.1 Inmiddels zijn ook tientallen operatietechnieken beschreven. Bij de discussie gaat het met name over de vraag of gedisloqueerde fracturen repositie behoeven en zo ja, of deze met conservatieve middelen bereikt kan worden en of daarbij een ranselverband voordelen biedt boven een mitella. Voorts wordt gediscussieerd over de vraag of het op ruime indicatie operatief behandelen van deze fracturen zinvol dan wel verantwoord is. In de overvloedige literatuur kan op deze vragen niet eenvoudig een antwoord worden gevonden. Hoewel voor- en nadelen van verschillende therapieën tot nu toe niet objectief vergeleken zijn, voeren voor- en tegenstanders van diverse methoden met stellige overtuiging argumenten aan om hun voorkeursbehandeling te verdedigen.
In de jaren zeventig was de behandeling van fracturen van de…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties