Bij patiënten met chronische nierinsufficiëntie worden vaak fosfaatbinders, in de vorm van calcium- of aluminiumzouten, voorgeschreven om zo te hoge fosfaatspiegels in het serum te bestrijden en daardoor renale osteodystrofie (door secundaire hyperparathyreoïdie) en weke-delenverkalking te voorkomen. De idee is dat aldus exogeen, diëtair fosfaat gebonden wordt. Om de vraag…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1989;133:1560-1
Vakgebied
Reacties