Uit een interview (Vrij Nederland, 29 augustus 1992) met wetenschappelijk directeur prof.dr.P.Borst van het Nederlands Kankerinstituut: ‘Op dit moment krijgt in Nederland maar 35 tot 40 van alle goede projecten geld van het KWF (Koningin Wilhelmina Fonds, red.). De goede! Niet de slechte of de matige, nee, de goede. Die als zodanig beoordeeld zijn door internationale deskundigen. Twee derde daarvan kan niet worden uitgevoerd! Dat vind ik veel. Onze basissubsidie, daar wordt elke keer aan geknibbeld en mee gehannest. In het buitenland is dat ondenkbaar: dat er bij een topinstituut gezeurd wordt over de inflatiecorrectie. De Kamer vraagt een onderzoek naar gokverslaving. Pang, gaat er weer een stuk van onze subsidie af. Juist nu ben ik in het geweer tegen een subsidieverlaging van 8. Dat kan natuurlijk niet.’
De boosheid van Borst is niet uniek. De financiering van en dilemma's bij gezondheidsonderzoek zijn boeiende, maar in het openbare debat zelden…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties