Expectatief beleid versus lisexcisies na 2 opeenvolgende Pap-2-uitstrijkjes: op termijn minder ingrepen en een gelijke uitkomst; geen wezenlijke bijdrage te verwachten van detectie van hoogrisico-humaanpapillomavirus

To determine the number interventions and outcomes in patients referred with two consecutive Pap 2 cervical smear results who were managed either by a wait-and-see policy or aggressively, and to determine whether triage with high-risk human papillomavirus (hr-HPV) detection, resulting in the referral of only hr-HPV positive patients, would lead to the detection of all patients with cervical intraepithelial neoplasia (CIN).

Design

Retrospective comparison and retrospective cohort study.

Method

282 patients referred in 1997/’99 with 2 consecutive Pap 2 cervical smears in the screening program were included. Patients referred to the UMC St Radboud Hospital (n = 140; mean age: 45 years) underwent a colposcopy during which only lesions suggestive for CIN 3 were treated. All other colposcopic lesions (CIN 2 or less) were not treated but followed prospectively. Patients referred to the Canisius Wilhelmina Hospital (CWZ) (n = 142; mean age: 44 years) underwent colposcopy during which all colposcopic lesions (including CIN 2 or less) were treated directly. The two groups were compared in terms of the final cytological follow-up, the number of loop excisions, and the number of patients with CIN. The mean follow up was 40 months. In the first group, the effect of triage using hr-HPV detection was also investigated retrospectively.

Results

With the wait-and-see approach, statistically significantly fewer diathermic loop excisions were done: 13 versus 124. After the follow-up period there was no statistically significant difference between the two groups in terms of the number of patients with persisting Pap 2: 16 (11) versus 12 (8). Triage with hr-HPV detection would identify all patients with CIN 3, 50 of the patients with CIN 2, and none of the patients with CIN 1; of the 48 hr-HPV-positive women, 1 had a CIN 3 lesion and 3 had a CIN 2 lesion; of the remaining 92 women, 2 had a CIN 1 lesion and 3 had a CIN 2 lesion.

Conclusion

The wait-and-see approach led to fewer interventions, while the number of women with persisting Pap 2 smears was not higher than with the aggressive approach. Triage with hr-HPV may reduce the number of referrals and colposcopies, but follow-up remains necessary in all women regardless of hr-HPV status.

Samenvatting

Doel

Bepalen van het aantal ingrepen en de uitkomsten bij patiënten verwezen met 2 opeenvolgende Pap-2-uitstrijkjes die expectatief of agressief werden behandeld, alsmede nagaan of triage door detectie van hoogrisico-humaanpapillomavirus (hr-HPV), waarbij uitsluitend hr-HPV-positieve patiënten verwezen werden, zou leiden tot identificatie van alle patiënten met cervicale intra-epitheliale neoplasie (CIN).

Opzet

Retrospectief vergelijkend onderzoek en retrospectief cohortonderzoek.

Methode

282 patiënten die in 1997/'99 waren verwezen na 2 opeenvolgende Pap-2-uitstrijkjes bij het bevolkingsonderzoek werden geïncludeerd. Patiënten verwezen naar het Universitair Medisch Centrum St Radboud (n = 140; gemiddelde leeftijd: 45 jaar) ondergingen een colposcopie waarbij uitsluitend afwijkingen suggestief voor CIN 3 werden behandeld. Alle andere colposcopische afwijkingen (CIN 2 of minder) waren niet behandeld, maar prospectief gecontroleerd. Patiënten verwezen naar het Canisius Wilhelmina Ziekenhuis (n = 142; gemiddelde leeftijd: 44 jaar) ondergingen colposcopie waarbij iedere colposcopische afwijking (inclusief CIN 2 en minder) direct werd behandeld. Van deze 2 groepen patiënten werden de uiteindelijke cytologische follow-up, het aantal lisexcisies en het aantal patiënten met CIN vergeleken. De gemiddelde follow-upduur was 40 maanden. Bij de eerste groep werd retrospectief tevens het effect van triage door middel van hr-HPV-detectie onderzocht.

Resultaten

Met het expectatieve beleid waren statistisch significant minder lisexcisies verricht: 13 versus 124. Na de follow-upperiode was er geen statistisch significant verschil tussen beide groepen in het aantal patiënten met persisterend Pap 2: 16 (11) versus 12 (8). Triage met hr-HPV-detectie zou alle patiënten met CIN 3 identificeren, 50 van de patiënten met CIN 2, en geen van de patiënten met CIN 1: van de 48 hr-HPV-positieve vrouwen had 1 een CIN-3- en hadden 3 een CIN-2-afwijking; van de overige 92 vrouwen hadden 2 een CIN-1- en 3 een CIN-2-afwijking.

Conclusie

Het expectatieve beleid leidde tot minder ingrepen terwijl het aantal vrouwen met persisterende Pap-2-afwijkingen niet meer was dan bij een agressief beleid. Triage met hr-HPV zou het aantal verwijzingen en colposcopieën kunnen verminderen, maar controle-uitstrijkjes bij vrouwen met of zonder hr-HPV blijven nodig.