Ervaringen met computersimulaties van (KNO-)patiënten

Perspectief
A.J. van Rijn
P.R.A. Wijngaard
L. Feenstra
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1990;134:772-5

Inleiding

Binnen het onderwijs in de geneeskunde wordt steeds vaker een computer gebruikt. In dit tijdschrift is reeds eerder gewezen op de mogelijkheden van educatieve computerprogramma's voor medisch onderwijs en voor nascholing en op de mogelijkheden van expertsystemen als onderwijshulpmiddel.1-3 Een van de eerste toepassingen van computers in het onderwijs is de patiëntensimulatie. De voordelen liggen voor de hand: de computer stelt een verscheidenheid aan casuïstiek doorlopend beschikbaar, terwijl onderzoekingen noch voorgestelde behandelingen risico met zich meebrengen voor de gezondheid van de ‘patiënt’.4 Thans wordt op de meeste faculteiten in Nederland op een of andere manier onderwijs gegeven met dit soort patiënten.

Simulaties zijn er in vele soorten.5 In statische simulaties wordt het verloop van de diagnostische gang niet beïnvloed door de beslissingen van de student. Het doel van dergelijke simulaties is meestal de student het onderscheid te leren tussen relevante (‘juiste’) en irrelevante (‘onjuiste’) diagnostiek bij…

Auteursinformatie

Vrije Universiteit, Amsterdam.

Onderwijs Adviesbureau, Postbus 7161, 1007 MB Amsterdam: A.J.van Rijn.

Onderwijscoördinatie Geneeskunde: P.R.A.Wijngaard.

Academisch Ziekenhuis Vrije Universiteit, afd. Keel-, Neus- en Oorziekten, Amsterdam.

Prof.dr.L.Feenstra, KNO-arts.

Contact A.J.van Rijn

Verbeteringen
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties