‘Je kunt pas een goede verloskundige zijn als je zelf een keer bevallen bent’, hoorde ik pas vlak achter elkaar van twee recent bevallen dames. ‘Als je mensen dit soort onderzoeken aandoet, moet je het zelf toch ook eens ondergaan hebben’, hoor ik ook wel eens van patiënten die voor mijn colonoscopiestudie komen. Als jonge arts heb ik echter nog weinig ervaringen met medische onderzoeken of behandelingen. Mis ik iets essentieels? Hebben deze patiënten een punt? Of komt dit soort opmerkingen puur voort uit emotie, het motto ‘gedeelde smart is halve smart’?
Het gevoel kan ik wel begrijpen, maar moeten…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2010;154:B594
Reacties