Samenvatting
Twee patiënten, een vrouw van 35 en een man van 60 jaar, ondervonden ernstige neurologische bijwerkingen van de behandeling met fenytoïne; bij de vrouw ging het om desoriëntatie, myoklonieën, hallucinaties en sufheid en bij de man om een comateuze toestand. De vrouw was bekend wegens spina bifida, voorts had zij een ventriculoperitoneale drain wegens hydrocefalie, leed zij aan recidiverende urineweginfecties en had zij een status epilepticus doorgemaakt. De man leed aan diabetische ketoacidose, gecompliceerd door epileptische insulten. Bij beiden lag de totale concentratie fenytoïne in het bloed binnen de therapeutische concentratie van 8-20 mg/l. Echter, bij beide patiënten was de concentratie van serumalbumine verlaagd tot onder de 25 g/l. Een lage serumalbuminespiegel leidt tot een verhoogde serumconcentratie van vrij fenytoïne. Er werd een toxische concentratie van vrij fenytoïne gevonden van respectievelijk 4 en 8 mg/l (therapeutische concentratie: 0,5-2 mg/l). De eerste patiënt herstelde nadat de fenytoïnebehandeling was gestaakt, waarna zij werd ingesteld op een lagere dosering; de tweede patiënt overleed. Wanneer fenytoïne voorgeschreven wordt aan patiënten met hypoalbuminemie dient men rekening te houden met het risico op intoxicatie door een verhoogde vrije fractie van fenytoïne met als gevolg neurologische bijwerkingen.
Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:138-41
Reacties