Barlow et al. bewezen 25 jaar geleden als eersten door middel van cineangiografie dat de laatsystolische souffle, al of niet voorafgegaan door een extra toon of click, geen extracardiaal verschijnsel was, maar een oorsprong vond in het hart en berustte op mitralisklepinsufficiëntie.1 Tevens wezen zij op het gevaar van het ontstaan van infectieuze endocarditis bij patiënten met dergelijke souffles. Nog voordat aan deze auscultatoire afwijkingen door Criley et al. in 1965 de naam mitralisklepprolaps was gegeven,2 onderstreepten Facquet et al. de juistheid van Barlow's waarschuwing bij de beschrijving van twee patiënten, die enkele jaren nadat bij hen een laatsystolisch geruis voorafgegaan door een click was vastgesteld, een streptokokken-endocarditis van de mitralisklep doormaakten.3 Hoewel toen de diagnose mitralisklepprolaps nog niet kon worden gesteld, moet achteraf uit de beschreven afwijkingen worden aangenomen dat beide patiënten een prolaps en een insufficiëntie van de mitralisklep hadden. Deze publikatie werd door talrijke…
Endocarditisprofylaxe bij idiopathische mitralisklepprolaps
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1989;133:9-2
Aanvaard op
Ned Tijdschr Geneeskd. 1989;133:9-2
Vakgebied
Reacties