Samenvatting
Doel
Het profiel in kaart brengen van de eiceldonoren in het UMC Utrecht om efficiënter donoren te kunnen werven.
Opzet
Observationele cohortstudie.
Methode
In de periode juli 2012-maart 2014 zijn de kenmerken, motivaties en de gemaakte onkosten van de eiceldonoren in het UMCU in kaart gebracht aan de hand van de medische en psychologische intakegesprekken. Donoren hielden zelf een overzicht bij van de gemaakte onkosten, inkomstenderving en ervaren ongemakken. Donoren ontvingen een vaste vergoeding van 900 euro voor de donatie.
Resultaten
Tot 1 april 2014 hebben 339 vrouwen zich aangemeld als potentiële eiceldonor voor de eicelbank; 47 vrouwen zijn voor intake verschenen, waarop 29 verzoeken zijn ingediend bij de Beraadsgroep, die 18 verzoeken heeft geaccordeerd. Alle donoren hadden een altruïstisch motief voor de eiceldonatie. De ‘gemiddelde’ eiceldonor in het UMCU is 32 jaar, heeft een mannelijke partner en kinderen, een baan op MBO-niveau in de gezondheidssector en woont op een mediane afstand van 65 km van het ziekenhuis. De totale kosten per donor bedroegen mediaan 443 euro. Er staan 450 vrouwen op de wachtlijst voor het ontvangen van eicellen.
Conclusie
De eicelbank is een nieuw fenomeen in Nederland met een breed maatschappelijk draagvlak. De vraag naar eicellen overstijgt het aanbod ruimschoots. De eerder geuite zorg, dat juist de kwetsbare vrouwen zich als eiceldonor zouden aanbieden, kan in het geval van de eicelbank in het UMCU worden weggenomen. De vergoeding van 900 euro lijkt op basis van deze eerste inventarisatie en in relatie tot andere Europese landen reëel.
Reacties