Een verloskundige betrokken bij patiënten met kraamvrouwenkoorts in drie verschillende ziekenhuizen

- In three hospitals three women aged 34, 33 and 25 years respectively, developed fever following delivery; in two of them a β-haemolytic streptococcus of Lancefield group A (GAS) was cultured. Between the time of transmission of the infective agent of the first and the third patients there was a period of ten days. Because the intervals between the emergence of cases were relatively long, the suspicion of a common vector, i.e. the midwife, was raised only after some time. The midwife who had been present at all three deliveries turned out to be negative for GAS carriership on three occasions. However, cultures taken from her son and partner were positive for GAS carriership. A number of typing systems were unable to distinguish the GAS-isolates from the first two patients and from the son. After the midwife and her family members had been treated, no new cases occurred. This case illustrates the importance of keeping midwives as well as the department of public health informed of a rise in the number of cases of puerperal fever, whether the cases involve more than one hospital or not, in order to prevent a potential epidemic. Only then can a common source be looked for and the epidemic contained.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:2245-8

Samenvatting

In 3 ziekenhuizen kregen 3 vrouwen van respectievelijk 34, 33 en 25 jaar koorts direct na de partus. Bij de eerste twee werd een β-hemolytische lancefieldgroep A-streptokok (GAS) geïsoleerd. Tussen het besmetten van de eerste en de derde kraamvrouw lag een periode van 10 dagen. Door het verspreide optreden en doordat pas bij een derde poging een waarschijnlijke vector werd gevonden, de verloskundige, werd de relatie tussen deze gevallen laat opgemerkt. De verloskundige die alle bevallingen had begeleid, was bij 3 kweekpogingen negatief voor de GAS. De kweken van haar zoon en partner waren echter positief. De GAS-isolaten van de eerste 2 patiënten en de zoon waren onderling niet te onderscheiden in verschillende typeringssystemen. Na behandeling van de verloskundige en haar gezinsleden deden zich geen nieuwe gevallen voor. De casus illustreert het belang van het altijd informeren van verloskundigen en de GGD in geval van kraamvrouwenkoorts om een eventuele epidemie, die zich al dan niet tot de grenzen van het ziekenhuis beperkt, snel op te sporen en te bestrijden.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:2245-8