Dames en Heren,
Patiënten met een psychose kunnen lichamelijke sensaties, zoals pijn, anders beleven. In de acute fase na bijvoorbeeld een myocardinfarct voelen zij minder of zelfs geen pijn. In dit artikel beschrijven wij een psychotische patiënt met een acetabulumfractuur en perifere arteriële trombose die geen pijn ervoer. De psychose belemmerde een adequate chirurgische behandeling, wat leidde tot blijvende invaliditeit. Deze casus onderstreept het belang om door te pakken bij patiënten met een psychose die somatische zorg weigeren als ingrijpen medisch noodzakelijk is.
Patiënt, een man van 60 jaar met paranoïde schizofrenie en godsdienstwanen sinds 10 jaar, kwam op de SEH nadat hij op straat was gevallen. Aldaar weigerde hij aanvullend onderzoek en behandeling van zijn been, omdat ‘God hem had verteld dat Hij zijn been zou genezen.’ Na 2 weken thuis te zijn gebleven werd zijn been echter zo stijf dat hij er niet meer op kon lopen. Zijn broer bracht hem terug naar de SEH. Patiënt had geen klachten, behoudens moeite met lopen, en gebruikte geen pijnstillers. Op de SEH werd een acetabulumfractuur en trombose van de A. femoralis superficialis en A. profunda femoris links vastgesteld. Er werd een trombectomie verricht, maar dit leidde niet tot herstel van de perifere circulatie, waardoor het onderbeen geleidelijk mummificeerde. Patiënt weigerde vervolgens een dringend geadviseerde onderbeenamputatie, omdat hij ervan overtuigd was dat ‘God zou voorkomen dat hij zou overlijden’. Na een opnameduur van 4…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Onjuistheid
In het artikel is een onjuistheid geslopen. Een RM heeft eigenlijk alleen betekenis bij verblijf in een psychiatrisch ziekenhuis of een PAAZ van een algemeen ziekenhuis, maar niet op een medisch psychiatrische unit (MPU) van een algemeen ziekenhuis. Een MPU is namelijk geen locatie met een bopz-aanmerking, waardoor de RM feitelijk geen betekenis heeft en de client daar vrijwillig is opgenomen.
Brenda Frederiks, sectieredacteur
reactie auteur
Ik vrees dat de informatie van mevrouw Frederiks niet klopt. De MPU waar deze patiënt was opgenomen is onderdeel van een PAAZ, met een BOPZ-erkende gesloten afdeling.
Mevrouw Frederiks wijst wel op een belangrijk probleem, namelijk dat er onduidelijkheid bestaat over welke MPU nu wat in de patiëntenzorg kan betekenen. In Nederland zijn er MPU’s gesitueerd op een ‘somatische verpleegafdeling’ (die geen BOPZ-erkenning hebben), en MPU’s op een PAAZ. Zie ook het artikel van Van Schijndel et al in dit tijdschrift (2017, 161, D890), waarin wordt gerapporteerd dat 92% van de MPU’s patiënten met een BOPZ-titel kunnen opnemen.
Jeroen van Waarde, psychiater