Een arts die in een ziekenhuis belandt, kan dat anders beleven dan de doorsneepatiënt. Zo kreeg een gepensioneerd anesthesiologe door pijn geluxeerd een flashback naar de afbeelding van een necrotische arm die zij ooit beschreef in het NTvG. Hier doet zij verslag van deze ervaring. ‘Dat infuus zit niet goed! Wat is er ingespoten?’
Samenvatting
Een gepensioneerd anesthesiologe beschrijft haar ervaringen wanneer zij in haar oude ziekenhuis wordt geopereerd voor een polsfractuur. Tijdens de operatie onder blok-anesthesie ervaart zij een flashback naar een afbeelding uit een eigen artikel van jaren daarvoor. De afbeelding van een necrotische arm, ontstaan na een verkeerde injectie, komt diep vanuit haar geheugen naar boven en neemt haar hele denkwereld in beslag. Bijzondere aandacht is besteed aan het aanleggen van een infuus tijdens een anonieme oefensessie en de aanwezigheid van een groot aantal toeschouwers in het kader van onderwijs. Deze situaties geven de patiënt de indruk behandeld te worden als een object. Het als object gezien worden in plaats van als persoon is vernederend. Gepleit wordt voor een respectvolle bejegening van de patiënt als mens.
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties