Een nieuwe therapie van acute promyelocytenleukemie met vitamine A-derivaten

Zie ook de artikelen op bl. 798, 799 en 821.

Het is reeds vele decennia bekend dat derivaten van vitamine A, de zogenaamde retinoïden, een grote invloed kunnen uitoefenen op celproliferatie en celdifferentiatie. Zo verschenen er in de jaren twintig onderzoekingen waaruit bleek dat vitamine A-deficiëntie bij proefdieren kan leiden tot een geblokkeerde rijping van epitheliale cellen en gestoorde bloedcelvorming in het beenmerg.1 Er zijn inmiddels vele onderzoeken gepubliceerd die aantonen dat retinoïden het proces van carcinogenese kunnen onderdrukken of de differentiatie van immature maligne cellen kunnen induceren. Een specifieke toepassing waarmee recentelijk zeer opvallende resultaten zijn geboekt, is de behandeling van acute promyelocytenleukemie (APL) met retinoïnezuur.

APL, voor het eerst in 1957 beschreven door Hillestad, is een agressieve vorm van acute myeloïde leukemie die typische klinische kenmerken heeft zoals beenmerginfiltratie met promyelocyten met opvallende morfologische eigenschappen (overmatige korreling en multipele Auer-staafjes) en ernstige coagulopathie. Deze vorm van…