Aiossen betreden en verlaten het ziekenhuis in het donker. Dit is natuurlijk iets van alle tijden, maar terwijl ze vroeger heldhaftige levensreddende handelingen verrichtten tot aan het eind van hun dienst, brengen ze tegenwoordig de dag voornamelijk zittend achter de computer door.
Niet alleen de patiëntenzorg is veranderd. Ook de opleiding tot specialist is onderhevig aan een flinke vernieuwingsdrang, die vertaald wordt in programma’s met ronkende acroniemen en gevlochten is rond begrippen als ‘transparantie’, ‘flexibiliteit’ en ‘competentiegerichtheid’. Men doorloopt de deelstages tegenwoordig aan de hand van een POP, een persoonlijk opleidingsplan. De vruchten hiervan worden opgepot in een portfolio. Verplichte…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2009;153:B392
Reacties