Een in het schedelbeen verankerd hoortoestel voor versterking van de beengeleiding

– The purpose of this study was to compare hearing and understanding with a bone conduction hearing aid of a new type and with conventional models. The new instrument, BAHA (bone anchored hearing aid) is connected with the skull percutaneously rather than transcutaneously as with the conventional instruments. In the ENT department of Nijmegen University Hospital the understanding of speech with both types of hearing aid was evaluated thoroughly.

The patients had a middle-ear loss with in addition an inner-ear loss of 60 dBHL at most. A conventional air conduction hearing aid (behind or inside the ear) was unsuitable for them because of, for instance, chronic runny ears or anomalies of the auditory meatus. A conventional bone conduction hearing aid containing a transducer pressing on the skin was rejected because of poor understanding or serious side effects such as headache and pressure pains. At the first session a titanium screw was implanted in the skull behind the ear. The percutaneous superstructure was put into place a few months later at a second session. In none of the patients were there peroperative problems or postoperative infections of any importance. Understanding of speech in silence and in noise was evaluated with the BAHA and with the conventional aid. Differences in understanding of speech were regarded as significant if they amounted to more than twice the known intra-individual standard deviation.

As to understanding of speech in silence, 7 of the 15 patients were found to understand significantly better with the BAHA than with a conventional aid. In the other patients no difference was found. As to understanding of speech in noise, 9 of the 11 patients studied showed a significant improvement while wearing the BAHA compared with the conventional aid. In two patients there was no significant improvement with the BAHA of understanding either in silence or in noise; however, in both these patients the understanding score was better with the BAHA than with the conventional hearing aid. It is concluded that in the present study the BAHA hearing aid was more satisfactory than a conventional bone conduction hearing aid. This was also the patients‘ opinion.

Samenvatting

Het doel van dit onderzoek was het vergelijken van het horen en verstaan met een nieuw type beengeleiderhoortoestel en conventionele beengeleiderhoortoestellen. Het nieuwe toestel genaamd BAHA (bone anchored hearing aid) is percutaan verbonden met de schedel, de conventionele toestellen transcutaan. Bij 15 patiënten werd op de afdeling keel-, neus- en oorheelkunde van het Academisch Ziekenhuis Nijmegen het spraakverstaan met beide typen hoortoestellen uitvoerig geëvalueerd.

De patiënten hadden een middenoorverlies met daarnaast en binnenoorverlies van ten hoogste 60 dBHL. Een conventioneel luchtgeleidingshoortoestel (achter of in het oor) was voor hen ongeschikt bijv. ten gevolge van chronische looporen of gehoorganganomalieën. Een conventioneel beengeleiderhoortoestel, welke een op de huid drukkende transducer bevat, was afgewezen ten gevolge van slecht verstaan of serieuze bijkomende klachten zoals hoofdpijn en drukpijnen. Bij de eerste ingreep werd een titaniumschroef in de schedel, achter het oor, geïmplanteerd. Na enige maanden werd tijdens een tweede operatie de percutane opbouw geplaatst. Bij alle patiënten verliepen de ingrepen zonder problemen en na de operatie deden zich geen infecties van belang voor. Het spraakverstaan in stilte en in rumoer werd bepaald met zowel de BAHA als het conventionele toestel. Verschillen in spraakverstaan werden als significant beschouwd indien deze groter waren dan tweemaal de bekende intra-individuele standaarddeviatie.

Bij het spraakverstaan in stilte bleken 7 van de 15 patiënten met de BAHA significant beter te verstaan dan met een conventioneel toestel. Bij de overige patiënten werd geen verschil gevonden. Bij het spraakverstaan in rumoer werd bij 9 van de onderzochte 11 patiënten een significante verbetering gezien bij het dragen van de BAHA t.o.v. het conventionele toestel. Bij 2 patiënten werd noch in stilte noch bij ruis een significant verbeterd verstaan met de BAHA gevonden; overigens waren bij beide patiënten de verstaanscores met de BAHA wel beter dan met het conventionele toestel. Geconcludeerd werd dat in de huidige studie het BAHA-toestel beter voldoet dan een conventioneel beengeleidertoestel. Dit komt overeen met de mening van de patiënten.