Samenvatting
Achtergrond
Het verzamelen van eetbare planten in het wild wordt steeds populairder. Dat maakt de kans op intoxicaties met planten zoals vingerhoedskruid groter. Vingerhoedskruid bevat giftige hartglycosiden, zoals digoxine, digitoxine en gitoxine. De gehaltes variëren sterk en zijn afhankelijk van het groeiseizoen en de standplaats van de plant.
Casus
Een 43-jarige vrouw kwam naar de SEH met aanhoudend braken; zij bleek daarbij specifieke ecg-afwijkingen te hebben. Een dag eerder had ze een zelfgemaakte smoothie van in het bos geplukte planten gedronken. Patiënte bleek per abuis vingerhoedskruid voor veldzuring te hebben aangezien. De digoxinespiegel bij opname was laag-therapeutisch, maar dit sluit een ernstige vingerhoedskruidintoxicatie niet uit. De ‘niet-digoxine’-hartglycosiden vertonen namelijk slechts beperkte kruisreactiviteit met de digoxinespiegelbepaling. Gezien de lange halfwaardetijd van de ‘niet-digoxine’-hartglycosiden kunnen de toxische verschijnselen lang aanhouden. Patiënte kon na 3 dagen in redelijke conditie naar huis ontslagen worden.
Conclusie
Bij aanhoudende gastro-intestinale klachten met specifieke ecg-afwijkingen na inname van wilde planten moet men bedacht zijn op een intoxicatie met vingerhoedskruid.
Reacties