Een Europese discussie over stamcellen voor therapie

- Stem cells as a source material for growing cellular transplants to repair dysfunctional organs appear to be a new challenge for medical science. Though stem cells are also present in foetal and adult organs, embryonic stem cells from the pre-implantation embryo in particular have the potency to proliferate easily in vitro and the capacity to differentiate into all the body's organ-specific cells. Therefore, these are the ideal cells for developing new cell transplantation therapies for diseases such as Parkinson's disease, diabetes mellitus and heart failure. The use of spare in vitro fertilization (IVF) embryos or pre-implantation embryos specially created to harvest human embryonic stem cells is, however, controversial and an ethical problem. In a European discussion platform organised by the European Commission Research Directorate-General, the status quo of the progress was presented and subsequently commented upon and discussed in terms of medical-ethical, social, industrial and patient interests. The expectations of this new medical technology were high, but clinical trials seem only acceptable once the in vitro differentiation of stem cells can be adequately controlled and once it is known how in vitro prepared stem cells behave after implantation. The ethical justification of the use of in vitro pre-implantation embryos remains controversial. The prevailing view is that the interests of severely ill patients for whom no adequate therapy exists, surmounts the interest of protection of a human in vitro pre-implantation embryo, regardless of whether it was the result of IVF or of transplantation of a somatic cell nucleus of the patient in an enucleated donor egg cell (therapeutic cloning).

Samenvatting

Stamcellen als bronmateriaal voor het kweken van cellulaire transplantaten ten behoeve van herstel van disfunctionerende organen lijken een nieuwe uitdaging voor de medische wetenschap. Hoewel stamcellen ook in foetale en volwassen organen voorkomen, zijn het vooral de embryonale stamcellen uit het preïmplantatie-embryo die de potentie hebben zich gemakkelijk in vitro te vermenigvuldigen en de capaciteit bezitten tot differentiatie tot alle orgaanspecifieke cellen van het lichaam. Ideaal dus voor het ontwikkelen van nieuwe therapieën van celtransplantatie bij ziekten als parkinson, diabetes mellitus en hartfalen. Het gebruik van restembryo's na in-vitrofertilisatie (IVF) of van preïmplantatie-embryo's speciaal gecreëerd voor het winnen van humane embryonale stamcellen is echter omstreden en een ethisch probleem. In een Europees discussieplatform, georganiseerd door het Directoraat-generaal Onderzoek van de Europese Commissie, werd de status quo van de ontwikkelingen gepresenteerd en vervolgens becommentarieerd en bediscussieerd vanuit medisch-ethische, maatschappelijke, industriële en patiëntenbelangen. Het verwachtingspatroon ten aanzien van deze nieuwe medische technologie is hoog; klinische trials lijken echter pas verantwoord als men stamcellen in het laboratorium gecontroleerd tot differentiatie kan laten komen, en als bekend is hoe in vitro bewerkte stamcellen zich precies gedragen na implantatie. Het ethisch oordeel over het gebruik van in-vitro-preïmplantatie-embryo's blijft een twistpunt. De prevalente zienswijze is dat het belang van ernstig zieke patiënten zonder perspectief op een adequate behandeling uitgaat boven het belang van beschermwaardigheid van een humaan in-vitro-preïmplantatie-embryo, ongeacht of dit door IVF of door transplantatie van een somatische celkern van de patiënt in een ontkernde donoreicel (therapeutisch klonen) tot stand wordt gebracht.