Een eeuwen omspannende stamboom met familiaire hypercholesterolemie: betekenis van omgevingsfactoren voor het sterfterisico

To estimate the mortality caused by familial hypercholesterolaemia (FH) without selection based on cardiovascular disease.

Design

Genealogical investigation with identification of carriers of the V408M-mutation and determination of the standardised mortality ratio (SMR).

Method

The mortality in a large pedigree with FH going back to the 18th century was compared with the mortality in the Dutch population. In the pedigree, the mortality due to all causes was studied in all subjects older than 20 years with a 50 chance of having the abnormality.

Results

Among 250 persons accounting for a total of 6950 person-years, there were 70 deaths. There was no excess mortality due to the abnormality in the 19th and early 20th centuries; after 1915, the mortality began to rise, reaching a maximum in 1935-1964 (SMR: 1.78; 95-CI: 1.13-2.76; p = 0.003), after which it again decreased. Moreover, there was a significant difference in mortality between two large branches of the pedigree (relative risk: 3.26; 95-CI: 1.74-6.11; p = 0.001).

Conclusion

The mortality among the subjects with FH varied significantly. Such an extensive variation over the centuries and between the branches of a pedigree suggests a strong interaction with environmental factors. Additional research is required to be able to identify FH-patients with a sharply increased risk of mortality so that optimal preventive measures may be offered.

Samenvatting

Doel

Schatten van het sterfterisico door familiaire hypercholesterolemie (FH) zonder selectie op hart- en vaatziekten.

Opzet

Genealogisch onderzoek met identificatie van dragers van de V408M-mutatie en bepaling van gestandaardiseerde sterftequotiënten (‘standardized mortality ratio’ (SMR)).

Methode

De mortaliteit in een grote stamboom met FH die terugging tot in de 18e eeuw werd vergeleken met de sterfte in de Nederlandse bevolking. In deze stamboom werd de mortaliteit door alle oorzaken bestudeerd bij alle personen ouder dan 20 jaar en met 50 kans op de afwijking.

Resultaten

Een totaal van 70 overledenen werd gevonden onder 250 personen met in totaal 6950 persoonsjaren. Er was geen oversterfte door de afwijking in de 19e en vroege 20e eeuw; na 1915 begon de mortaliteit te stijgen tot een maximum in 1935-1964 (SMR: 1,78; 95-BI: 1,13-2,76; p = 0,003), vervolgens daalde die weer. Bovendien verschilde de mortaliteit significant tussen twee grote takken van de stamboom (relatief risico: 3,26; 95-BI: 1,74-6,11; p = 0,001).

Conclusie

Het mortaliteitsrisico varieerde significant onder de patiënten met FH. Zo'n omvangrijke variatie door de eeuwen heen en tussen takken van een stamboom suggereert een sterke interactie met omgevingsfactoren. Nader onderzoek is nodig om FH-patiënten met een sterk verhoogd risico te kunnen identificeren en hun optimale preventieve maatregelen aan te bieden.