Dyspepsie in de huisartspraktijk: serologisch onderzoek naar Helicobacter pylori versus gastroscopie; een gerandomiseerd klinisch onderzoek

To determine if in patients visiting a GP practice with gastric symptoms, it is safe and cost-effective to examine them for Helicobacter pylori and if test results are positive either to treat them or to refer them immediately for gastroscopy for H. pylori testing, and then starting treatment if necessary.

Design

Randomized.

Method

Patients consulting their GP for dyspepsia in the period 1 August 1998-30 September 2001 were randomized to either direct open-access endoscopy with H. pylori testing or a ‘test-and-treat’ strategy based on H. pylori serology. All patients found to be H. pylori positive received eradication therapy. In the following 12 months any additional treatment or investigations were determined by the GP. During and at the end of the study, data were collected from both groups concerning symptom severity, quality of life, patient satisfaction and the use of medical resources.

Results

A total of 270 patients were enrolled: 129 endoscopy and 141 ‘test-and-treat’ patients. The average ages were 44 and 47 years respectively and there were 129 men and 141 women. The prevalence of H. pylori infection was 37 and 38 respectively. In the ‘test-and-treat’ group, 46 patients (33) were referred for endoscopy during follow-up. Improvement in symptom severity, quality of life and patient satisfaction were comparable in both groups. Patients in the ‘test-and-treat’ group paid more dyspepsia-related visits to their GP (p = 0.005) and were more frequently prescribed prokinetic drugs (p = 0.005). Patients in the endoscopy group were more often prescribed proton pump inhibitors (p = 0.007).

Conclusion

The ‘test-and-treat’ strategy was safe and as effective as prompt endoscopy. After the ‘test-and-treat’ approach a third of the patients were referred for endoscopy.

Samenvatting

Doel

Bepalen of bij patiënten met maagklachten in de huisartspraktijk het veilig en (kosten)effectief is hen te onderzoeken op Helicobacter pylori en bij een positieve testuitslag te behandelen, of om hen direct voor gastroscopie te verwijzen, op H. pylori te onderzoeken en daarna zo nodig te behandelen.

Opzet

Gerandomiseerd.

Methode

Van patiënten die in de periode 1 augustus 1998-30 september 2001 hun huisarts bezochten wegens maagklachten, werd de helft direct verwezen voor gastroscopie met H. pylori-diagnostiek en de andere helft volgde een ‘onderzoek en behandel’-benadering op basis van H. pylori-serologisch onderzoek. In beide groepen werden alle H. pylori-positieve patiënten behandeld. Daarna was de huisarts vrij het te volgen beleid zelf te bepalen. Gedurende 12 maanden werden in beide groepen gegevens verzameld over de ernst van de klachten, de kwaliteit van leven, de tevredenheid van de patiënten en het gebruik van medische voorzieningen.

Resultaten

Er namen 270 patiënten deel: 129 in de groep met directe gastroscopie en 141 in de ‘onderzoek en behandel’-groep; de mediane leeftijd was 44 respectievelijk 47 jaar en de geslachtsverdeling was: 129 mannen en 141 vrouwen. De prevalentie van H. pylori-infectie was respectievelijk 37 en 38. In de follow-upperiode werden 46 patiënten (33) uit de ‘onderzoek en behandel’-groep verwezen voor gastroscopie. De verbetering van de ernst van de klachten en de kwaliteit van leven en de tevredenheid van de patiënten waren vergelijkbaar in beide groepen. Patiënten in de ‘onderzoek en behandel’-groep consulteerden vaker de huisarts wegens dyspeptische klachten (p = 0,005) en kregen vaker prokinetica voorgeschreven (p = 0,005). Patiënten in de groep met directe gastroscopie kregen vaker protonpompremmers voorgeschreven (p = 0,007).

Conclusie

De ‘onderzoek en behandel’-benadering was veilig en even effectief als een benadering met directe gastroscopie. Na de ‘onderzoek en behandel’-strategie werd eenderde van de patiënten alsnog verwezen voor gastroscopie.