Dwalingen in de methodologie. XVI. Wat te doen met ontbrekende waarnemingen?

Klinische praktijk
Th. Stijnen
L.R. Arends
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1999;143:1996-4
Abstract

Samenvatting

- In medisch-wetenschappelijk onderzoek waarin bij patiënten meerdere bepalingen worden verricht, zijn er vrijwel altijd ontbrekende waarnemingen.

- Bij ontbrekende waarden kan men ervoor kiezen de analyse alleen te baseren op de patiënten met complete data of op alle beschikbare data. Beide methoden kunnen grote bias opleveren en ze zijn eigenlijk alleen valide bij volledig at random ontbrekende waarden, dat wil zeggen waarden die onafhankelijk zijn van de andere gemeten variabelen en van niet-gemeten variabelen.

- Twee andere statistische methoden zijn de ‘likelihood’-methode en de methode van meervoudige imputatie. Beide maken efficiënt gebruik van alle beschikbare gegevens en van de correlaties die tussen deze data bestaan.

- Deze twee methoden zijn bruikbaar wanneer het ontbreken aan de minder strenge at-randomvoorwaarde voldoet waarbij het ontbreken afhankelijk is van alleen de andere gemeten waarden, maar niet van niet-gemeten variabelen.

- Het voorkómen van ontbrekende waarnemingen blijft de beste onderzoeksstrategie.

Auteursinformatie

Erasmus Universiteit, faculteit Geneeskunde en Gezondheidswetenschappen, Instituut Epidemiologie en Biostatistiek, Postbus 1738, 3000 DR Rotterdam.

Prof.dr.Th.Stijnen en mw.drs.L.R.Arends, biostatistici.

Contact prof.dr.Th.Stijnen (stijnen@epib.fgg.eur)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties