Drie tevoren gezonde personen met een vermoeidheidsfractuur

Klinische praktijk
J.L. Bron
G.B. van Solinge
A.R.J. Langeveld
T.U. Jiya
P.I.J.M. Wuisman
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:621-6
Abstract

Dames en Heren,

De ‘stressfractuur’ werd voor het eerst beschreven bij een jonge militair met een gezwollen en pijnlijke voet, halverwege de 19e eeuw in Pruisen.1 In 1897 werd door middel van röntgenopnamen aangetoond dat deze aandoening berustte op een fractuur van het metatarsale bot van de tweede straal, de marsfractuur.2 Hoewel de afwijking aanvankelijk werd gezien als een militair-geneeskundig probleem, heeft er in de loop der tijd een verschuiving richting de sportgeneeskunde plaatsgevonden.3

Stressfracturen ontstaan wanneer gedurende een bepaalde tijd de belasting van het bot de belastbaarheid overstijgt.4 5 Het gaat hierbij doorgaans om een ritmische, repeterende, submaximale belasting.4 5 Er wordt onderscheid gemaakt tussen vermoeidheidsbreuken enerzijds en insufficiëntiefracturen anderzijds.4 6 In het eerste geval is de belasting van het bot verhoogd, in het tweede geval is de belastbaarheid verlaagd. Dit laatste treedt met name op bij oudere patiënten met osteoporose of andere…

Auteursinformatie

VU Medisch Centrum, afd. Orthopedie, Postbus 7057, 1007 MB Amsterdam.

Hr.J.L.Bron, hr.G.B.van Solinge en hr.A.R.J.Langeveld, assistent-geneeskundigen; hr.T.U.Jiya en hr.prof.dr.P.I.J.M.Wuisman, orthopedisch chirurgen.

Contact hr.prof.dr.P.I.J.M.Wuisman (wuisman@vumc.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties