Dr. Cor G.W.M. Frenken

Op 18 september 2017 overleed collega Cor Frenken, neuroloog, op 76-jarige leeftijd. Bij zijn afscheid werd hij getypeerd als zorgzaam, streng en rechtvaardig.

Cor werd geboren onder de rook van Weert en doorliep daar de lagere en middelbare school. Hij studeerde van 1960 tot 1968 geneeskunde aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Hij onderbrak zijn studie een jaar om een bestuursfunctie te vervullen en het lidmaatschap van de lustrumcommissie bij het Nijmeegs Studenten Corps (Senatus Illustrissimus Studiosorum Noviomagensium).

Na een diensttijd op de Militaire School voor Hygiëne en Preventieve Geneeskunde volgde de opleiding tot zenuwarts in Tilburg (opleider: dr. B.P.M. Schulte) en Nijmegen (prof.dr. J.J.G. Prick en prof.dr. S.J. Nijdam). In 1975 werd hij ingeschreven in het specialistenregister. Op 30 september 1977 promoveerde hij in Nijmegen op het proefschrift ‘Niet-epileptische myoclonieën’. Zijn promotor was prof.dr. J.J.G. Prick en coreferent was dr. J.J. Korten, een collega-neuroloog die zijn hele leven veel voor Cor betekend heeft.

Vanaf 1975 werkte Cor in Tilburg (St. Elisabeth Ziekenhuis en Mariaziekenhuis). In 1983 begon hij in het Canisius-Wilhelmina Ziekenhuis (CWZ) in Nijmegen. Een belangrijke taak was het inrichten van een zelfstandige opleiding neurologie; tot die tijd maakte de afdeling van het CWZ als een soort satelliet deel uit van de opleiding van het Sint Radboud Ziekenhuis.

Cor was een rasopleider en tegelijkertijd een echte dokter. Een goede zorg voor patiënten en een goede opleiding voor coassistenten en arts-assistenten gingen bij hem hand in hand. Opleiden betekende voor hem: jonge artsen neurologie bijbrengen in een meester-gezelrelatie. Van coassistenten eiste hij een nauwkeurige kennis – niet weten waar de belangrijke perifere zenuwen lopen betekende een onvoldoende bij het examen.

Waarschijnlijk was het ook juist vanwege deze acribie dat Cors patiënten hem zo waardeerden. Dezelfde eigenschappen waren van groot belang bij zijn werk in het regionale tuchtcollege in Eindhoven, een functie die hij circa 25 jaar vervuld heeft. In het CWZ maakte hij lang deel uit van de klachtencommissie.

Landelijk was hij actief in het Consilium Neurologicum, terwijl hij ook vele jaren deel uitmaakte van de plenovergadering van de Medische Specialisten Registratie Commissie (MSRC), die waakte over de specialistenopleidingen. Lange tijd was hij daar ook een van de vicevoorzitters.

Aandacht voor opleiden kreeg een extra accent toen Cor in 2002 benoemd werd tot secretaris van de MSRC, een nieuwe uitdaging om de specialistenopleidingen in Nederland te verbeteren.

Na zijn pensioen koos Cor weer helemaal voor het belang van de patiënt. Hij was vele jaren actief lid van de patiëntenbelangencommissie van het CWZ.

De laatste jaren waren moeilijk voor hem. Er traden geheugenproblemen op als teken van de ziekte van Alzheimer. Cor realiseerde zich goed wat dit betekende. Het was voor hem zwaar om te moeten lijden aan een ziekte waarvan hij zo veel wist. Dankzij goede zorg thuis is hij in alle rust overleden in zijn eigen omgeving.