‘Het kan zo niet langer!’: de manifesten, opiniestukken en alarmsignalen buitelen over elkaar: ‘de overheid’ (tienduizenden mensen) faalt in haar zorgplicht, ‘de politiek’ (nog eens vele mensen) is niet besluitvaardig, zorginstellingen en zorgverzekeraars (wederom een groot deel van onze medelanders) handelen vanuit financiële, lees dubieuze perspectieven. #Wantrouwen in de zorg floreert, terwijl het vertrouwen in elkaar erodeert. Dat is zorgelijk, want vertrouwen is cruciaal om samen goede zorg te leveren.1-5
Onze collectieve illusie
We lijken collectief in de illusie te leven, dat als ‘de ander’ (e.g. zorgverlener, zorgverzekeraar, toezichthouder, minister) maar beter werk levert, er geen sprake zou zijn…
Reacties