DNA-diagnostiek bij erfelijke kanker: het belang van betrouwbare familiegegevens

Klinische praktijk
S. Kapma
N.J. Leschot
C.M. Aalfs
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2005;149:57-3
Abstract

Dames en Heren,

Van de ongeveer 15.000 mensen die jaarlijks 1 van de 8 klinisch genetische centra in Nederland bezoeken, heeft 30-40 vragen over de mogelijke erfelijkheid van kanker binnen hun familie. Wij merken dat de verwachtingen omtrent het verrichten van DNA-diagnostiek voor een mogelijk erfelijk bepaalde vorm van kanker vaak hooggespannen zijn, omdat gedacht wordt dat door eenvoudig bloedonderzoek bepaald kan worden of de desbetreffende persoon een verhoogde kans op kanker heeft. Minder bekend is dat DNA-diagnostiek lang niet in alle families duidelijkheid verschaft en dat het beleid voor controles of preventieve operaties in veel gevallen bepaald wordt aan de hand van de familiegegevens. DNA-diagnostiek bij erfelijke vormen van kanker is een belangrijk hulpmiddel, maar de mogelijkheden ervan zijn beperkt: wanneer geen mutatie gevonden wordt, sluit dit een erfelijke aanleg zeker niet uit.

Om de mogelijkheden en de beperkingen van DNA-diagnostiek en het belang van familiegegevens bij een vermoeden…

Auteursinformatie

Academisch Medisch Centrum/Universiteit van Amsterdam, afd. Klinische Genetica, Meibergdreef 15, 1105 AZ Amsterdam.

Mw.S.Kapma, assistent-geneeskundige; hr.prof.dr.N.J.Leschot en mw.C.M.Aalfs, klinisch genetici.

Contact mw.S.Kapma (s.kapma@amc.uva.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties