artikel
Chinese auteurs beschrijven in The Lancet in een cohortstudie van 191 patiënten uit Wuhan wat risicofactoren zijn op overlijden en onderzochten de kenmerken van de virusverspreiding. Dit is volgens de onderzoekers de eerste studie die uitgaat van een patiëntenpopulatie met COVID-19 waarvan de klinische uitkomst bekend is (2020; online 11 maart).
Het cohort (n = 191) omvat alle gehospitaliseerde COVID-19-patiënten die waren ontslagen (n = 137) of overleden (n = 54) in de periode 29 december 2019-31 januari 2020. Aldus betrof dit een eerste populatie vroeg na de uitbraak. De onderzoekers pasten uni- en multivariabele logistische regressieanalyse toe om risicofactoren te identificeren die samenhingen met ziekenhuissterfte. Ook keken ze naar klinische kenmerken zoals de SOFA-score (Sequential Organ Failure Assessment), verschillende laboratoriumwaarden en de virusverspreiding (‘viral shedding’).
De gemiddelde leeftijd van het gehele cohort was 56 jaar (IQR 46-67), terwijl dit bij de sterfgevallen 69 jaar was (IQR 63-76). De mediane tijd vanaf het ziek worden (vóór opname) tot ontslag was 22 dagen (IQR 18-25). De patiënten die overleden, waren mediaan 18,5 dag daarvoor ziek geworden. Van de 32 patiënten die invasieve beademing nodig hadden, overleden er 31.
In de groep ontslagen patiënten was er tot 20 dagen na start van de ziekte (IQR 17-24) sprake van virusverspreiding; de kortste besmettingsduur was 8 dagen en de langste 37. De overleden patiënten bleven tot hun dood besmettelijk.
Er was geen significant verschil tussen de ontslagen en de overleden patiënten in de tijdsduur tot het ontstaan van koorts, hoest, dyspnoe, sepsis, ARDS, IC-opname en de start van behandeling met corticosteroïden.
De beste voorspellers voor sterfte waren een D-dimeerwaarde > 1 μg/mL, een hogere SOFA-score bij opname en een hogere leeftijd. De auteurs stellen dat deze kenmerken kunnen worden gebruikt om een risico-inschatting te maken bij nieuwe patiënten.
Reacties