Samenvatting
Doel
Beschrijven van de diagnostiek en de behandeling van de patiënten met een pancreascarcinoom in de regio van het Integraal Kankercentrum Amsterdam (IKA), vooral in de algemene ziekenhuizen.
Opzet
Retrospectief, beschrijvend.
Methode
Gedurende 1997 was in de 20 ziekenhuizen in de IKA-regio bij 286 patiënten een pancreascarcinoom gediagnosticeerd. Gegevens over diagnostiek en behandeling werden verzameld vanuit de statussen.
Resultaten
Van de patiënten (132 mannen en 154 vrouwen; gemiddelde leeftijd: 70 jaar) presenteerden zich 252 (90) in 1 van de 17 algemene ziekenhuizen. Van hen onderging 35 niet direct op de pancreas gericht onderzoek, was bij 97 echografie verricht (4 met doppleronderzoek) en bij 60 een CT (9 spiraal-CT). Een endoscopische retrograde cholangiopancreatografie (ERCP) was verricht bij 39 van deze patiënten, bij de helft was een endoprothese geplaatst. Bij 35 van de patiënten vond ERCP plaats vóór CT. Er waren 99 patiënten (39) verwezen naar een referentieziekenhuis in de IKA-regio. De periode tussen het eerste onderzoek en de pathologische diagnose duurde gemiddeld 4 weken.
Conclusie
In het diagnostische traject van patiënten met een pancreascarcinoom in de regio van het IKA vond invasief onderzoek vaak plaats vóór niet-invasief onderzoek. Spiraal-CT werd weinig toegepast en ERCP werd vaak niet gevolgd door galwegdrainage. Het gemiddelde diagnostische traject duurde betrekkelijk lang.
Reacties