Diagnostiek bij zeer oude ouderen

In dit artikel geven wij overwegingen om bij zeer oude of kwetsbare ouderen al dan niet diagnostiek te verrichten naar een vermoedelijke maligniteit. Aan de basis van de gezamenlijke besluitvorming hierover liggen de wensen en het levensperspectief van de patiënt. Vanuit medisch oogpunt kan de resterende levensverwachting zo kort zijn, dat de verdere diagnostiek naar een eventuele maligniteit alleen zinvol is bij behandelbare symptomen. Anderzijds kan voorafgaand aan de diagnostiek al het vermoeden bestaan dat er in geval van maligniteit geen oncologische behandelopties zijn. Dan kan het toch zinvol zijn om in elk geval met beeldvormend onderzoek vast te stellen dat het om een tumor gaat, met het oog op anticiperende zorg en symptoombestrijding. Weefseldiagnostiek is bij zeer oude of kwetsbare patiënten alleen zinvol als het vermoeden of de mogelijkheid bestaat van een relatief weinig belastende, maar toch zinvolle behandeling, zoals hormoontherapie bij patiënten met prostaat- of borstkanker.