Dexrazoxaan bij anthracycline-geïnduceerde cardiotoxiciteit en anthracycline-extravasatie

Cardiotoxicity and extravasation injuries are extremely serious complications of anthracycline use. Both complications are probably caused by oxidative stress.

Dexrazoxane has been approved as a cardioprotective agent and as an antidote in extravasation of anthracyclines.

Randomized clinical trials have shown that dexrazoxane is the only cardioprotective agent proven to be effective in the treatment of anthracycline-induced cardiotoxicity. In these clinical studies dexrazoxane decreased the incidence of cardiac events and heart failure.

Possible adverse effects of dexrazoxane when administered as a cardioprotective agent are a decreased antitumor effect of anthracyclines and the onset of secondary malignancies in children.

As an antidote in anthracycline extravasation, clinical studies showed dexrazoxane to be highly efficacious in preventing the need for surgical resection. Dexrazoxane can be considered as the treatment of first choice for this indication.

Dexrazoxane is well tolerated in general. The most commonly reported side effects are leukopenia, thrombocytopenia and local reactions at the infusion site.

Samenvatting

Cardiotoxiciteit en weefselschade door extravasatie zijn zeer ernstige complicaties van anthracyclinetoediening. Beide complicaties worden waarschijnlijk veroorzaakt door oxidatieve stress.
Dexrazoxaan is geregistreerd als cardioprotectivum en als antidotum bij anthracycline-extravasatie.
Bij anthracycline-geïnduceerde cardiotoxiciteit is dexrazoxaan het enige cardioprotectivum met bewezen effectiviteit in gerandomiseerde klinische studies. In deze studies verlaagde dexrazoxaan de incidentie van hartschade en hartfalen.
Een keerzijde van het gebruik van dexrazoxaan als cardioprotectivum is de mogelijkheid van een verminderd antitumoreffect van anthracyclines en het ontstaan van secundaire maligniteiten bij kinderen.
Als antidotum bij anthracline-extravasatie was dexrazoxaan in klinische studies zeer effectief in het voorkomen van chirurgische ingrepen wegens anthracycline-extravasatie. Dexrazoxaan kan worden beschouwd als het middel van eerste keus bij de behandeling van anthracycline-extravasatie.
Dexrazoxaan wordt over het algemeen goed verdragen. De meest voorkomende bijwerkingen zijn leukopenie, thrombocytopenie en lokale infusiereacties.

Artikelinformatie

28 mei 2010

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2010;154:A1155

Vakgebied

Auteursinformatie

Universiteit Utrecht, Bèta Faculteit, afd. Farmaceutische Wetenschappen, divisie Biomedische Analyse, sectie Drug Toxicology, Utrecht.

Drs. A.K.L. Goey, apotheker-onderzoeker.

Nederlands Kanker Instituut/Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis, afd. Klinische Farmacologie, Amsterdam.

Nederlands Kanker Instituut/Slotervaartziekenhuis, apotheek, Amsterdam.

Prof.dr. J.H. Beijnen, ziekenhuisapotheker-klinisch farmacoloog (tevens: Universiteit Utrecht, Bèta Faculteit, afd. Farmaceutische Wetenschappen, sectie Drug Toxicology, Utrecht); dr. A.D.R. Huitema ziekenhuisapotheker-klinisch farmacoloog.

Contact drs. A.K.L. Goey (A.K.L.Goey@uu.nl)

Verantwoording

Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 7 december 2009

Dit artikel is gepubliceerd in het dossier

Hartfalen