Dexamethason gunstig bij volwassenen met acute bacteriële meningitis; een gerandomiseerd placebogecontroleerd onderzoek

To determine the efficacy of treatment with dexamethasone in adults with acute bacterial meningitis.

Design

Prospective, randomised, double-blind, placebo-controlled trial.

Method

Dexamethasone was compared with placebo in adult patients with acute bacterial meningitis. Dexamethasone (10 mg) was administered (15 to 20 minutes) before or together with the first dose of antibiotic and was followed by 10 mg every 6 hours for four days. The primary outcome measure was the Glasgow outcome scale at 8 weeks, prospectively dichotomised for favourable (score 5) and unfavourable (score 1 to 4) outcome. A prospectively-defined subgroup analysis was performed for various causative organisms. Analyses were carried out on an intention-to-treat basis.

Results

A total of 301 patients were randomised, 157 in the dexamethasone group and 144 in the placebo group (57 versus 56 men; mean age of 44 and 46 years). Baseline characteristics were similar in both groups. Treatment with dexamethasone was associated with a reduction of unfavourable outcome (relative risk: 0.59; 95 CI: 0.37-0.94; p = 0.03). In patients with pneumococcal meningitis, unfavourable outcome occurred in 26 of the dexamethasone group and in 52 of the placebo group (relative risk: 0.50; 95 CI: 0.30-0.83; p = 0.006).

Conclusion

Early treatment with dexamethasone improved outcome in adults with acute bacterial meningitis.

Samenvatting

Doel

Bepalen van de effectiviteit van behandeling met dexamethason bij volwassenen met acute bacteriële meningitis.

Opzet

Prospectieve, gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde studie.

Methode

Dexamethason werd vergeleken met placebo bij volwassenen met acute bacteriële meningitis. Dexamethason (10 mg) werd (15-20 min) vóór of tegelijk met een eerste dosering antibiotica toegediend, gevolgd door 10 mg iedere 6 uur gedurende 4 dagen. De primaire uitkomst was de score op de ‘Glasgow outcome scale’ bij 8 weken, waarbij een gunstige uitkomst (score 5) werd vergeleken met een ongunstige uitkomst (score 1-4). Een van tevoren gedefinieerde subgroepanalyse werd uitgevoerd voor verschillende verwekkers. Analysen werden verricht op een ‘intention to treat’-basis.

Resultaten

In totaal werden 301 patiënten gerandomiseerd, 157 in de dexamethason- en 144 in de placebogroep (respectievelijk 57 en 56 mannen, met een gemiddelde leeftijd van 44 en 46 jaar). De kenmerken bij opname waren gelijk in beide groepen. Behandeling met dexamethason resulteerde in een reductie van de ongunstige uitkomst (relatief risico: 0,59; 95-BI: 0,37-0,94; p = 0,03). Bij pneumokokkenmeningitis was het percentage patiënten met een ongunstige uitkomst 26 in de dexamethason- en 52 in de placebogroep (relatief risico: 0,50; 95-BI: 0,30-0,83; p = 0,006).