De ziekte van Wegener

Klinische praktijk
K.J. Parlevliet
W. Bronsveld
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1987;131:1377-9

Zie ook de artikelen op bl. 1387 en 1391.

Dames en Heren,

De ziekte van Wegener is een weinig voorkomende aandoening van de bovenste luchtwegen, longen en nieren, die histopathologisch gekarakteriseerd wordt door een necrotiserende vasculitis met granulomen. Zonder behandeling heeft de ziekte veelal een dodelijk beloop, terwijl bij tijdige herkenning en toediening van cyclofosfamide en prednison gewoonlijk een blijvende remissie met herstel van long- en nierfunctie kan worden bereikt. Helaas wordt de diagnose vaak pas laat gesteld, zodat organen reeds voor het begin van de behandeling irreversibel zijn beschadigd.

Begin 1985 beschreven Van der Woude c.s. hun eerste ervaringen met de anticytoplasmatische antistoffen (ACPA)-test.1 Deze indirecte immunofluorescentietest werd kort geleden door hen ontwikkeld en blijkt zeer specifiek te zijn voor de ziekte van Wegener. Met behulp van deze test lijkt het mogelijk te zijn om bij patiënten bij wie op klinische gronden het vermoeden van ziekte van…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis der Vrije Universiteit, afd. Inwendige Geneeskunde, Postbus 7057, 1007 MB Amsterdam.

Contact K.J.Parlevliet, assistent-geneeskundige; dr.W.Bronsveld, internist

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties