De ziekte van Guillain-Barré is een wereldwijd voorkomende, acuut of subacuut verlopende ontstekingsachtige polyneuropathie. De incidentie bedraagt 0,6-1,9 per 100.000 per jaar. De ziekte kan op iedere leeftijd vóórkomen en er is geen duidelijke voorkeur voor een bepaald seizoen.1
In 1916 publiceerden Guillain, Barré en Strohl hun klassieke artikel over 2 patiënten met krachtverlies, afwezige peesreflexen, gevoelsstoornissen, pijn bij compressie van de spier en een verhoogde eiwitconcentratie met een normaal celgehalte in de liquor cerebrospinalis (‘dissociation albumino-cytologique’).2
Sedert 1927 wordt gesproken van het ‘syndroom van Guillain-Barré’.
Het klinische beeld
De diagnose wordt gesteld aan de hand van een combinatie van criteria. Deze zijn vastgesteld door The National Institute of Neurological and Communication Disorders and Stroke in 1978.3 Recentelijk zijn daar nog enkele kritische kanttekeningen bij gemaakt.45 In deze lijst staan klinische en laboratoriumcriteria. Meer dan in het verleden wordt nu het meeste belang gehecht aan…
Reacties