De ziekte van Dupuytren

Klinische praktijk
A.J. Dingemans
G.J. Sonneveld
J.H.A. van Rappard
J.M.H.M. Borghouts
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1990;134:2330-4

De behandeling van een ziekte is niet alleen gebaseerd op de diagnose, maar ook op het specifieke beloop van de aandoening bij een bepaalde patiënt. Dit laatste is bij de ziekte van Dupuytren erg wisselend. Hoewel deze ziekte met haar afwijkende aponeurosis palmaris die tot flexiecontracturen leidt in het algemeen niet geheel is te onderdrukken, kan men wel het beloop ervan enigszins sturen. Hierbij speelt een aantal algemene en lokale, tot de hand beperkte, factoren een rol. De mate waarin deze tot uiting komen, bepaalt de Dupuytrense diathese, ofte wel de aanleg die de patiënt heeft tot het gaan vertonen van het ziektebeeld. Dit is bepalend voor de prognose en voor het natuurlijke beloop. Dat beloop kan men sturen door de keuze van een geschikt tijdstip van de operatie en de uitgebreidheid van de ingreep. Hoewel meestal een eenmalige interventie voldoende is, kan bij patiënten met een sterke aanleg of…

Auteursinformatie

St.Radboudziekenhuis, afd. Plastische en Reconstructieve Chirurgie, Postbus 9101, 6500 MB Nijmegen.

A.J.Dingemans, assistent-geneeskundige; G.J.Sonneveld, dr.J.H.A. van Rappard en dr.J.M.H.M.Borghouts, plastisch chirurgen.

Contact A.J.Dingemans

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties