De Wet op de Orgaandonatie geëvalueerd: vooral tegenvallers

- In 1998, the Organ Donation Act became effective in the Netherlands. From the recent evaluation of this act, it appears that one of its important goals, the increase in organ donation, has not been achieved. The number of organ donations has decreased. Only one-third of the Dutch adult population has responded to the request to register in the Central Organ Donor Registry. All people aged 18 years and older are sent a form on which they can indicate whether or not they consent to donating their organs after death. When a non-registered person dies, the relatives will refuse organ donation in at least 75 of the cases. The most important means for improving this situation are the implementation of a presumed consent law, special attention to public education on the principle of reciprocity (quid pro quo), and an improvement of the procurement programs in the donor hospitals.

In 1996 werd na een ongeveer 5 jaar durende maatschappelijke, maar vooral politieke discussie de Wet op de Orgaandonatie (WOD) vastgesteld. Het doel van de wet was vierledig: (a) het bieden van rechtszekerheid aan alle betrokkenen, (b) het bevorderen van het aanbod van organen en weefsels, (c) een rechtvaardige verdeling ervan en (d) het voorkómen van handel in organen en weefsels. In de wet die in 1998 in werking trad, was ook vastgesteld dat na 3 jaar een eerste evaluatie zou plaatsvinden. Onder de begeleiding van een daartoe door de organisatie ZonMw (dat is het samenwerkingsverband van ZorgOnderzoek Nederland (ZON) en het gebied Medische wetenschappen van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO-MW)) ingestelde commissie hebben 4 instellingen deze evaluatie uitgevoerd. Het overzichtelijke en uitstekend leesbare rapport is afgelopen november verschenen.1