De waarde van röntgenonderzoek bij supinatieletsels van enkel en voet

Op grond van nauwkeurige anamnese en lichamelijk onderzoek werd de indicatie tot het verrichten van röntgendiagnostiek bij supinatieletsels van enkel en voet nader gepreciseerd. Van 523 patiënten met een vers letsel bleek er slechts bij 52 een fractuur te bestaan. De meeste van deze fracturen werden functioneel behandeld. Alle letsels die een specifieke behandeling behoefden, werden op grond van het klinische beeld herkend.

Als na een supinatieletsel de laterale malleolus drukpijnlijk is en het desbetreffende been niet kan worden belast met name bij een oudere patiënt, bestaat er een reële kans op een fractuur die een specifieke behandeling behoeft. In een dergelijk geval moet steeds röntgenonderzoek worden verricht. Hoewel ook ‘kleine’ letsels van enkel en voet niet mogen worden gebagatelliseerd, kan op grond van onze bevindingen het aantal röntgenonderzoekingen in belangrijke mate worden teruggebracht. Dit zal tot een aanzienlijke werklastverlichting, vermindering van stralingsbelasting en kostenbesparing leiden.