De test van Romberg; een eeuw onenigheid over de uitvoering

Perspectief
J.M. Keppel Hesselink
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1995;139:2678-81

Wij allen leren als co-assistent de proef (test) van Romberg uit te voeren. Het is een test die samen met de kniepeesreflex en de voetzoolreflex tot het vaste arsenaal van het neurologisch onderzoek hoort. Iedereen verwacht dat deze test overal op vergelijkbare wijze uitgevoerd wordt. Dat was echter aanvankelijk geenszins het geval: in veel neurologische handboeken werd de uitvoering van de test van Romberg op eigen wijze omschreven, inclusief vele varianten ervan. Bovendien is er geen duidelijk verschil te vinden tussen de aanduidingen ‘symptoom’, ‘teken’, ‘fenomeen’ en ‘test’ of ‘proef’ van Romberg. Zelfs de term ‘Rombergisme’ kan men aantreffen. Hier is de oorspronkelijke bron bestudeerd en een serie van handboeken waarin de test van Romberg beschreven werd in de eeuw volgend op Rombergs oorspronkelijke beschrijving. De dynamiek van opvattingen over bepaalde concepten binnen de medische wetenschap en de afwezigheid van discussie over wat en hoe komen in dit voorbeeld goed…

Auteursinformatie

Dr.J.M.Keppel Hesselink, arts-medisch bioloog, Griffensteynselaan 68, 3703 AD Zeist.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties