De standaard 'Virushepatitis en andere leveraandoeningen' (tweede herziening) van het Nederlands Huisartsen Genootschap; reactie vanuit de huisartsgeneeskunde

- This revised practice guideline appears to concern a relatively arbitrarily chosen group of liver diseases. Why not choose for hepatitis alone or for a complete liver practice guideline? The approach to non-alcoholic fatty liver disease and non-alcoholic steatohepatitis does not differ from that of other lifestyle diseases. The elaboration on hepatitis misses the importance of the ethnic risk factor even though there is much literature evidence to support this association. This is not in accordance with the new policy of the Dutch College of General Practitioners to pay more attention to ethnic factors in practice guideline development. Apart from these criticisms, the practice guideline is well structured and well written, notably with respect to the strategy for hepatitis A, B and C.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:2656-7

Zie ook de artikelen op bl. 2658, 2662, 2673 en 2689.

De herziene NHG-standaard ‘Virushepatitis en andere leveraandoeningen’ is over het geheel genomen een duidelijke richtlijn.1 De richtlijn is op de praktijk gericht en biedt behandelaars steun bij het nemen van goede beslissingen over al dan niet actieve interventies. Zo is er een duidelijke, gestructureerde benadering om te komen tot de diagnose ‘hepatitis A’, ‘hepatitis B’, hepatitis ‘C’, ‘steatosis hepatis’, ‘steatohepatitis’, ‘alcoholische leverschade’ of ‘medicamenteuze leverschade’. Een praktisch stroomdiagram is bijgeleverd.1 Ook de therapeutische en beleidsmatige consequenties zijn duidelijk weergegeven bij de onderscheiden ziektebeelden. Het is volkomen helder wat de huisarts patiënten moet adviseren en wanneer hij of zij moet controleren en verwijzen. In de samenwerking met behandelaars in de tweede lijn (in de praktijk vaak internisten) kan de herziene standaard daarom een goede leidraad zijn.

Er zijn echter ook enkele kanttekeningen bij te plaatsen…