De standaard 'Stabiele angina pectoris' (tweede herziening) van het Nederlands Huisartsen Genootschap; reactie vanuit de cardiologie

– The Dutch College of General Practitioners (Dutch acronym: NHG) practice guideline ‘Stable angina pectoris’ (second revision) provides a clear insight into the anamnesis, diagnosis and treatment of patients with stable angina pectoris. However, we would like the guideline to include more information about the indication areas for additional tests: these tests can also be useful for patients with less than a 30 risk or more than a 70 risk of significant obstructive coronary disease. The same applies for an exercise ECG or possible pharmacological stress tests for patients with ischaemia during rest or a left bundle branch block. Further, angiotensin-converting enzyme inhibitors can be effective as a form of secondary prevention among patients with stable angina pectoris who also have diabetes mellitus and/or a reduced left ventricular function.

Zie ook de artikelen op bl. 2212 en 2221.

In 1912 was angina pectoris nog een zeldzaam verschijnsel. Het handboek van Osler spreekt van gemiddeld één opgenomen patiënt per maand per ziekenhuis, zelfs in grote stedelijke ziekenhuizen.1 Routinematig verzamelde statistieken vanaf de jaren twintig tot aan het begin van de jaren zestig van de vorige eeuw lieten een stijging zien in mortaliteit als gevolg van cardiovasculaire hartziekten.2 In deze periode werd een plateaufase bereikt, waarbij de cardiovasculaire mortaliteit 35 van de totale mortaliteit bedroeg.3 Vanaf het eind van de jaren zestig zag men vermindering van cardiovasculaire mortaliteit. Het moment in de tijd en de omvang van de daling varieerden tussen geslachten, geografische regio's en leeftijdsgroepen.4-6 Zo was er voor vrouwen in de westerse wereld een grotere variatie voor het moment van daling van cardiovasculaire mortaliteit (tussen 1958 en 1975) dan voor mannen (tussen 1968 en…