De standaard 'Reumatoïde artritis' (eerste herziening) van het Nederlands Huisartsen Genootschap; reactie vanuit de huisartsgeneeskunde

Zie ook de artikelen op bl. 557 en 559.

De eerste herziening van de standaard ‘Reumatoïde artritis’ van het Nederlands Huisartsen Genootschap laat een opmerkelijke wijziging van het beleid zien: ‘De meer afwachtende houding uit de vorige versie van de standaard is vervangen door een actiever beleid bij patiënten met artritis. Patiënten met reumatoïde artritis (RA) – of een serieus vermoeden daarvan – die niet tot rust komt met NSAID's, komen 6 tot 12 weken na het begin van de klachten in aanmerking voor verwijzing naar de reumatoloog voor diagnostiek of instelling op geneesmiddelen die de ziekteactiviteit onderdrukken’ (bl. 535).1

Anders dan vroeger dringt men aan op het vroegtijdig stellen van de diagnose. Er is geen plaats meer voor ‘wat niet weet, wat niet deert’. Voorts moet snelle en maximale onderdrukking van de ziekteactiviteit gewrichtsschade uitstellen of voorkomen.

De opstellers van de standaard lijken overigens niet stellig overtuigd…