Iedere huisarts herkent ook na jaren ervaring nog de problematische keus tussen enerzijds het adagium van de specialist-docent, die naar de collegebanken riep dat iedere patiënt met rectaal bloedverlies altijd endoscopisch zou moeten worden onderzocht, versus de eigen ervaring dat eenvoudig lichamelijk onderzoek direct een verklaring oplevert zodat die endoscopie erg vaak als overbodig wordt ervaren. Het credo van de verplichte endoscopie is daardoor in de praktijk moeilijk houdbaar. En rectaal bloedverlies is daarmee een terugkerend discussiepunt tussen eerste en tweede lijn.
Rectaal bloedverlies: frequent probleem
Voor de benadering van rectaal bloedverlies, zoals gezegd toch een bekend alarmsymptoom, in de eerste lijn was er tot nu toe geen NHG-standaard. Dat die er nu wel is, is op zichzelf al winst.1 Het probleem komt namelijk vaak voor. Rectaal bloedverlies wordt door een huisarts ongeveer 5 keer per jaar gezien zonder dat er direct een oorzaak voor wordt gevonden. De huisarts…
Reacties