Zie ook de artikelen op bl. 1604 en 1619.
Huisartsen zien in de praktijk regelmatig patiënten met een bacteriële huidinfectie. Zij stellen meestal zelf de diagnose en ook behandelen huisartsen het merendeel van de huidinfecties zelf. Alleen bij gecompliceerde huidinfecties of infecties die onvoldoende reageren op de ingestelde behandeling verwijzen huisartsen naar een specialist. De herziene NHG-standaard is net als de vorige standaard uitgebreid en nauwkeurig.1 2 Naast de lange lijst van infecties hebben de auteurs ‘pitted keratolysis’ en panaritium toegevoegd. De nieuwe standaard is voor de praktiserend huisarts een concrete en praktische leidraad voor de diagnostiek van, de voorlichting over en de behandeling van oppervlakkige en diepe bacteriële huidinfecties. Ook voor andere specialisten is deze standaard nuttig, omdat ook zij frequent patiënten met bacteriële huidinfecties zien.
Een aantal zaken in de herziene standaard valt op. Zo stond in de oude NHG-standaard nog het volgende: ‘Of een kind…
Reacties