De rol van consultatie bij palliatieve sedatie in de regio Midden-Nederland

Objective

To gain insight into the role of consultation in palliative sedation.

Design

Retrospective analysis.

Method

All consultation records of the Palliation Team Midden Nederland (PTMN) from 1 November 2005 to 31 October 2006 were analysed. If palliative sedation was mentioned in the record, the following variables were listed: character of the consultation, data of the questioner, patient data, consultation question, indication for palliative sedation, and character of the advice given.

Results

Palliative sedation was a topic in 206 of the 659 consultation records investigated (31). Intractable delirium, pain, exhaustion, dyspnoea and nausea or vomiting were the most important grounds for palliative sedation. In 47 of the 113 consultations (41) about starting palliative sedation a negative advice was given, and this was nearly always because there were no intractable somatic symptoms. Existential problems played an important role in 14 of these 113 consultations (12). In 25 consultations (22) euthanasia versus palliative sedation was considered explicitly. For these cases there was hardly ever an indication for sedation.

Conclusion

Palliative sedation was an important reason for consulting the PTMN. The high percentage of negative advice indicates that consultation about palliative sedation has an added value. It gives the questioner the opportunity to check whether all options for treatment have been tried. The question as to whether existential problems are an indication for palliative sedation should be discussed between medical professionals as well as publicly. Palliative sedation rarely is an alternative for euthanasia.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:2346-50

Samenvatting

Doel

Verkrijgen van inzicht in de rol van consultatie over palliatieve sedatie.

Opzet

Retrospectieve analyse.

Methode

Alle consultverslagen van het Palliatieteam Midden-Nederland (PTMN) in de periode 1 november 2005-31 oktober 2006 werden geanalyseerd. Als palliatieve sedatie in het verslag aan de orde kwam, werden de volgende variabelen geïnventariseerd: aard van het consult, gegevens van de consultvrager, patiëntengegevens, consultvraag, indicatie voor palliatieve sedatie en aard van het gegeven advies.

Resultaten

Palliatieve sedatie kwam aan de orde bij 206 van de 659 consultverslagen (31) in de onderzochte periode. Onbehandelbare vormen van delier, pijn, uitputting, dyspneu en misselijkheid of braken waren de belangrijkste redenen om sedatie te geven. In 47 van de 113 consulten over het starten van palliatieve sedatie (41) werd een negatief advies gegeven, bijna altijd omdat er geen sprake was van een onbehandelbaar lichamelijk symptoom. Existentiële problematiek speelde een belangrijke rol in 14 van deze 113 consulten (12). In 25 consulten (22) werd een expliciete afweging gemaakt tussen euthanasie en palliatieve sedatie. Hierbij was er vrijwel nooit een indicatie voor sedatie.

Conclusie

Palliatieve sedatie was een belangrijke reden voor consultatie van het PTMN. Het hoge percentage negatieve adviezen geeft aan dat consultatie bij palliatieve sedatie een meerwaarde heeft. Het stelt de consultvrager in staat om te toetsen of daadwerkelijk alle mogelijkheden tot behandeling zijn uitgeput. Over de vraag of existentiële problematiek een indicatie moet zijn voor sedatie dient zowel binnen als buiten de medische beroepsgroep discussie gevoerd te worden. Palliatieve sedatie is uiterst zelden een alternatief voor euthanasie.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:2346-50