De prevalentie van humaan T-lymfotroop virus type 1 en 2 bij bloeddonors en patiënten met seksueel overdraagbare aandoeningen in Suriname

To determine the prevalence of HTLV-1 and HTLV-2 infection in the population of Surinam in order to enhance the safety of blood transfusion in Surinam.

Design

Descriptive.

Setting

Academic Hospital, Paramaribo, Surinam.

Method

Blood was examined of the 777 regular donors (constituting 97 of the total pool) who donated blood between February 1 and June 1 1995 at the Blood Transfusion Centre of the Surinam Red Cross in Paramaribo, and also of the 140 patients with a sexually transmitted disease (STD) seen during the same period at the Dermatology centre of the Ministry of Health. All sera were screened with a particle agglutination test. Sera which were not negative were subsequently tested with a western blot method which distinguishes between HTLV-1 and HTLV-2.

Results

Three sera (0.4) of the blood donors and 2 (1.4) of the STD patients were positive for HTLV-1 (difference not significant). Nobody was found to be HTLV-2 positive.

Conclusion

The HTLV-1 prevalence in the Surinam blood donors is similar to that of blood donors and the general population of many regions in Brazil but substantially lower than in several other regions in the Caribbean. Since examination of all donated blood is not a realistic option in Surinam it is recommended that all new regular blood donors should be tested for HTLV antibodies.

Samenvatting

Doel

De prevalentie vaststellen van humaan T-lymfotroop virus type 1 (HTLV-1)- en HTLV-2-infectie in de Surinaamse bevolking teneinde bij te dragen aan de veiligheid van bloedtransfusie in Suriname.

Opzet

Descriptief.

Plaats

Academisch Ziekenhuis Paramaribo, Suriname.

Methode

Met een partikelagglutinatietest werd het bloed gescreend van 777 reguliere bloeddonors die zich tussen 1 februari en 1 juni 1995 hadden aangemeld op de bloedtransfusiedienst van het Surinaamse Rode Kruis te Paramaribo (97 van het totale donorbestand) en van 140 patiënten met seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA) die zich in dezelfde periode aanmeldden op de dienst Dermatologie van het ministerie van Volksgezondheid. Alle niet-negatieve sera werden onderzocht met een western-blotmethode die een onderscheid toeliet tussen HTLV-1 en HTLV-2.

Resultaten

Van de 777 reguliere bloeddonors waren 3 (0,4) en van de 140 SOA-patiënten waren 2 (1,4) positief voor HTLV-1 (verschil niet significant). Niemand was positief voor HTLV-2.

Conclusie

De HTLV-1-prevalentie van de Surinaamse bloeddonors is gelijk aan die van bloeddonors en de algemene bevolking in diverse delen van Brazilië, maar beduidend lager dan die in diverse andere gebieden in de Caraïben. Het is in Suriname niet haalbaar om elke donatie te onderzoeken op HTLV; daarom wordt geadviseerd alle nieuwe reguliere donors te onderzoeken op HTLV-antistoffen.