Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

De plaats van langwerkende ß2-adrenerge agonisten in de behandeling van astma en chronische obstructieve longziekte (COPD)

C.P. van Schayck
D.S. Postma
J.W. Lammers
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1999;143:137-40
Abstract
Abstract
Sluiten
Long-acting ß<SUB>2</SUB>-adrenergic agonists in treatment of asthma and chronic obstructive pulmonary disease (COPD)

- At the introduction of long-acting β2-adrenergic agonists physicians were reluctant to prescribe them for prolonged use, as they might increase mortality due to asthma.

- In national and international guidelines β2-agonists are reserved for moderate to severe asthma.

- Well-controlled studies have shown, however, that long-acting β2-agonists are effective bronchodilators, able to improve symptoms and lung function and to decrease the number of exacerbations.

- As long as these bronchodilators are combined with inhaled steroids, they may be beneficial in early stages of asthma of low severity.

- In the treatment of COPD the place of long-acting β2-agonists is not clear yet. First experiences show, however, that these drugs deserve a place in the treatment of COPD, notably against nocturnal dyspnoea.

- Use of long-acting β2-agonists is often associated with clear improvement in quality of life and walking distance of COPD patients, which does not appear to be accompanied by distinct improvement in pulmonary function (FEV1), however.

Samenvatting

- Bij de introductie van de langwerkende β2-adrenerge agonisten was men er huiverig voor deze middelen langdurig voor te schrijven omdat de sterfte door astma er mogelijk door toenam.

- In nationale en internationale richtlijnen worden deze geneesmiddelen slechts gereserveerd voor matig tot ernstig persisterend astma.

- Goed gecontroleerde onderzoeken hebben echter laten zien dat deze langwerkende β2-agonisten zeer effectieve bronchusverwijders zijn, die de klachten en de bronchusobstructie verbeteren en bovendien het aantal exacerbaties verminderen.

- Zolang deze geneesmiddelen gecombineerd worden met inhalatiecorticosteroïden, lijken ze ook geschikt voor behandeling van ziektestadia van astma met geringe ernst.

- Bij chronische obstructieve longziekte (COPD) is de ervaring met langwerkende β2-agonisten nog onvoldoende. De eerste ervaringen laten echter wel zien dat deze geneesmiddelen zeker een plaats verdienen in de behandeling van COPD, bijvoorbeeld bij de behandeling van nachtelijk dyspnoe.

- Ondanks de vaak geringe verbetering in objectieve longfunctie (FEV1) bij COPD-patiënten laten langwerkende β2-agonisten een duidelijke verbetering zien in de kwaliteit van leven, de loopafstand en de ademarbeid.

Artikelinformatie
Aanvaard op

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 1999;143:137-40
Vakgebied
Geneesmiddelen
Longziekten
Auteursinformatie

Katholieke Universiteit, Postbus 9101, 6500 HB Nijmegen.

Vakgroep Huisartsgeneeskunde, Sociale Geneeskunde en Verpleeghuisgeneeskunde, afd. Huisartsgeneeskunde CARA-onderzoek: prof. dr.C.P.van Schayck, epidemioloog.

Academisch Ziekenhuis, afd. Longziekten, Nijmegen.

Prof.dr.D.S.Postma en prof.dr.J.W.Lammers, longartsen.

Contact prof.dr.C.P.van Schayck

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties