De pathofysiologie van het vloeistoftransport bij continue ambulante peritoneale dialyse

Klinische praktijk
R.T. Krediet
D.G. Struijk
E.W. Boeschoten
H.J. van der Reijden
F.A.W. Kemperman
L. Arisz
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1989;133:758-62

Inleiding

Bij patiënten die worden behandeld met continue ambulante peritoneale dialyse (CAPD) is voortdurend dialysaat (meestal 2 liter) in de peritoneale holte aanwezig.1 Dit dialysaat bevindt zich voor het de buik inloopt in een plastic zak. Tijdens het verblijf van het dialysaat in de buikholte blijft de lege plastic zak via een toedieningssysteem met de peritoneale catheter verbonden. De patiënt draagt deze lege zak op het lichaam. Het dialysaat wordt over het algemeen vier maal per dag ververst door de vloeistof in de buik door middel van de zwaartekracht in de lege zak te laten afvloeien. Hierna wordt een nieuwe zak met dialysaat op het toedoeningssysteem aangesloten, waarna het verse dialysaat in de buikholte loopt.

Om te voorkomen dat het dialysaat wordt geresorbeerd en ook om in staat te zijn vocht aan de patiënt te onttrekken, bevat het dialysaat glucose in concentraties die variëren van 70-198 mmoll. De osmolariteit…

Auteursinformatie

Academisch Medisch Centrum, afd. Interne Ziekten, subafd. Nierziekten, Meibergdreef 9, 1105 AZ Amsterdam.

Dr.R.T.Krediet, dr.H.J.van der Reijden en prof.dr.L.Arisz, internisten; F.A.W.Kemperman, assistent-onderzoeker.

Stichting Thuisdialyse Midden-West Nederland.

D.G.Struijk en mw.dr.E.W.Boeschoten, internisten.

Contact dr.R.T.Krediet

Verbeteringen
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties