Samenvatting
Jeuk is een frequente, hinderlijke en soms invaliderende klacht bij lever- en galwegaandoeningen. De behandeling is in een aantal gevallen onbevredigend en de pathofysiologie is nog goeddeels onbekend.
Recentelijk is gebleken dat endogene opioïden bijdragen tot de jeukperceptie en dat opiaatreceptorantagonisten de overstimulatie van deze receptoren kunnen remmen en daarmee de jeuk verminderen.
Een stapsgewijs behandelingsplan gecentraliseerd rond achtereenvolgens anionbindende harsen (ionenuitwisselaars), rifampicine en opiaatreceptorantagonisten leidt bij het merendeel van de patiënten tot effectieve jeukverlichting.
Reacties