De ontwikkeling van geheugenpoliklinieken in Nederland

Opinie
F.R.J. Verhey
Ph. Scheltens
M.G.M. Olde Rikkert
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:578-80
Abstract

Poliklinieken voor geheugenstoornissen (kortweg: geheugenpoli’s) zijn ambulante voorzieningen met multidisciplinaire teams die zich richten op de diagnostiek van cognitieve stoornissen, vooral de vroege stadia van dementie, en op de behandeling en advisering van de patiënten.1 Geheugenpoli’s vormen een betrekkelijk nieuw fenomeen in de gezondheidszorg. De eerste geheugenpoli’s (‘memory clinics’) werden in het midden van de jaren zeventig van de vorige eeuw in de VS en het Verenigd Koninkrijk opgericht.2 In 1986 gingen de eerste geheugenpoliklinieken in Nederland van start3 en sindsdien is hun aantal in snel tempo uitgebreid: in 2004 werden er 40 poli’s geteld, verspreid over het land (figuur 1 en 2).4

Recent verscheen in het BMJ een commentaar waarin vraagtekens werden gezet bij de rol van geheugenpoliklinieken in het Verenigd Koninkrijk.5 De kern van dit betoog was dat geheugenpoli’s vooral opgezet zijn om medicamenteuze behandelingen te bieden, terwijl het effect daarvan…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis Maastricht, afd. Psychiatrie, Postbus 5800, 6202 AZ Maastricht.

VU Medisch Centrum, afd. Neurologie, Amsterdam.

Hr.prof.dr.Ph.Scheltens, neuroloog (tevens: Alzheimer Centrum VU, Amsterdam).

Universitair Medisch Centrum St Radboud, afd. Geriatrie, Nijmegen.

Hr.prof.dr.M.G.M.Olde Rikkert, geriater (tevens: Alzheimer Centrum, Nijmegen).

Contact Hr.prof.dr.F.R.J.Verhey, zenuwarts (f.verhey@np.unimaas.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties