De Nobelprijs Geneeskunde 1996 voor de ontdekking van 'MHC-restrictie'

Opinie
R.J.M. ten Berge
C.J.M. Melief
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1996;140:2607-10

Het experimentele werk van Zinkernagel en Doherty, de winnaars van de Nobelprijs FysiologieGeneeskunde 1996, vormt een belangrijke schakel in jarenlang onderzoek, gericht op de vraag hoe het lichaam een lichaamsvreemd antigeen herkent. Deze herkenning verloopt onder andere via T-lymfocyten. Het was al bekend dat elke T-lymfocyt specifiek één bepaald antigeen herkent, bijvoorbeeld een virus. De herkenning vindt plaats op het moment dat een T-cel in contact komt met een geïnfecteerde cel die viruselementen op zijn oppervlak heeft. Het nieuwe en volstrekt onverwachte element in de bevindingen van Zinkernagel en Doherty was dat virusspecifieke T-lymfocyten een geïnfecteerde cel pas herkennen als er behalve de viruselementen ook zeer bepaalde lichaamseigen componenten op de cel voorkomen, die identiek bleken te zijn aan de al bekende zogenaamde transplantatieantigenen.

Transplantatieantigenen zijn celoppervlakte-eiwitten die werden ontdekt doordat ze betrokken zijn bij transplantaatafstoting. De betreffende transplantatieantigenen behoren tot het zogenaamde ‘major histocompatibility complex’ (MHC-complex), dat bij alle…

Auteursinformatie

Academisch Medisch Centrum, Universiteit van Amsterdam, afd. Inwendige Geneeskunde, Postbus 22.700, 1100 DE Amsterdam.

Mw.dr.R.J.M.ten Berge, internist.

Academisch Ziekenhuis, afd. Immunohematologie en Bloedbank, Leiden.

Prof.dr.C.J.M.Melief, immunoloog.

Contact mw.dr.R.J.M.ten Berge

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties