De nier: target voor bloedglucoseverlagende therapie

Conflict of interest: H.J. Lambers Heerspink is a member of the Abbott Steering Committee. His institute received consulting fees from Johnson & Johnson, grants from Abbott Research Support and payment for lectures from Abbott. Financial support for this article: none declared.

Diabetes mellitus is characterised by a dysregulated glucose metabolism and is accompanied by an elevated risk of micro- and macrovascular complications.
Despite the current array of drugs, a substantial number of patients do not meet the recommended target values for blood glucose, blood pressure and other cardiovascular risk factors. This calls for more effective treatment strategies.
The sodium-dependent glucose cotransporter 2 (SGLT2) located in the proximal tubule of the kidney reabsorbs virtually all filtered glucose and plays an important role in glucose regulation. Inhibition of SGLT2 results in increased urinary glucose excretion, and reduction of plasma glucose and HbA_1c levels.
In addition, SGLT2 inhibition reduces blood pressure and body weight, and there seem to be positive changes in the triglyceride concentration.
Because of these beneficial effects, oral SGLT2 inhibitors could be important in the treatment of diabetes mellitus type 2.
Long-term studies are needed to confirm if they lower the cardiovascular risk and if they can be used safely.
The possible connection between increased urinary glucose excretion and urogenital infections also requires further investigation.

Samenvatting

De prevalentie van diabetes mellitus type 2 (DM2) is in Nederland toegenomen van 160.000 patiënten in 1990 naar 740.000 patiënten in 2007.1 Het wordt verwacht dat het aantal patiënten met DM2 in 2025 zelfs gestegen zal zijn tot ongeveer 1,3 miljoen.1 Deze toename is voornamelijk te wijten aan de verouderende samenleving en de Westerse leefstijl met overmatige voeding en verminderde fysieke activiteit.

Diabetes mellitus wordt gekenmerkt door een ontregeld glucosemetabolisme en gaat gepaard met een verhoogd risico op micro- en macrovasculaire complicaties.
Ondanks het huidige geneesmiddelenarsenaal bereikt een substantieel aantal patiënten de streefwaarden voor bloedglucose, bloeddruk en overige cardiovasculaire risicofactoren niet. Dit pleit voor effectievere behandelstrategieën.
De natrium-glucose-cotransporter-2 (SGLT2) in de proximale tubulus van de nier reabsorbeert vrijwel al de gefiltreerde glucose en speelt een belangrijke rol in de glucoseregulatie. Remming van SGLT2 resulteert in stijging van glucose-excretie in de urine en daling van plasmaglucose- en HbA_1c-waarden.
Daarnaast leidt SGLT2-remming tot verlaging van de bloeddruk en het lichaamsgewicht en lijken er positieve veranderingen in de triglyceridewaarde te zijn.
Door deze gunstige effecten kunnen orale SGLT2-remmers van belang zijn in de behandeling van diabetes mellitus type 2.
Langetermijnstudies dienen uit te wijzen of zij het cardiovasculaire risico verlagen en of ze veilig gebruikt kunnen worden.
Daarnaast zal het mogelijke verband tussen verhoogde glucose-excretie en urogenitale infecties moeten worden onderzocht.

Artikelinformatie

28 november 2011

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2011;155:A3667

Vakgebied

Interne vakken

Geneesmiddelen

Auteursinformatie

Universitair Medisch Centrum Groningen, afd. Klinische Farmacologie, Groningen.

E. Duijzer en M. Zwakenberg, medisch studenten; dr. H.J. Lambers Heerspink, farmacoloog.

Contact dr. H.J. Lambers Heerspink (h.j.lambers.heerspink@med.umcg.nl)

Verantwoording

De eerste twee auteurs hebben in gelijke mate bijgedragen aan het manuscript.
Belangenconflict: H.J. Lambers Heerspink is lid van de Abbott Steering Committee. Zijn instituut ontving honoraria voor consultancy van Johnson & Johnson, beurzen van Abbott Research Support en gelden voor lezingen van Abbott. Financiële ondersteuning voor dit artikel: geen gemeld.
Aanvaard op 7 september 2011

Dit artikel is gepubliceerd in het dossier

Diabetes mellitus