De moderne behandeling van het multipel myeloom: een richtlijn van de Stichting Hemato-Oncologie voor Volwassenen Nederland (HOVON)

- The treatment for multiple myeloma has undergone many changes over the past decade. Intensive therapy with autologous stem-cell support has improved the clinical outcome significantly in younger patients. Reduced intensity conditioning regimens have lowered the high treatment-related mortality of myeloablative allogeneic transplantation. New effective anti-myeloma drugs such as bortezomib and thalidomide analogues have become available.

- These new developments have made it necessary to formulate recommendations to facilitate decisions concerning the management of myeloma patients. The Myeloma Working Party of the Dutch Haemato-Oncology Association (Stichting Haemato-Oncologie voor Volwassenen Nederland) has developed therapy guidelines based on phase-II and phase-III studies as well as the expertise of the working party.

- These include upfront induction therapy followed by autologous transplantation for patients aged up to 65 years and oral melphalan-prednisone treatment for patients with severe co-morbidities and patients over the age of 65 years.

- Patients under the age of 66 with an HLA-identical (family) donor are candidates for non-myeloablative stem-cell transplantation following autologous stem-cell transplantation.

- For second-line treatment, thalidomide, combined with dexamethasone is recommended. Younger patients responding to second-line treatment are candidates for a second autologous transplant.

- Bortezomib is indicated for those patients refractory to the previous two lines of treatment.

- All patients should receive long-term bisphosphonates. Erythropoietin may be considered in symptomatic anaemia as well as antibiotic prophylaxis during induction therapy which includes dexamethasone.

Ned Tijdschr Geneeskd 2005;149:808-13

Samenvatting

- De behandeling van het multipel myeloom is de afgelopen 10 jaar sterk veranderd. Intensieve therapie met autologe stamceltransplantatie heeft de prognose voor jongere patiënten verbeterd, niet-myeloablatieve conditionering heeft de hoge transplantatiesterfte van de myeloablatieve allogene stamceltransplantatie verminderd, nieuwe effectieve antimyeloommiddelen zoals bortezomib en thalidomidederivaten zijn beschikbaar gekomen.

- De Myeloomwerkgroep van de Stichting Hemato-Oncologie voor Volwassenen Nederland (HOVON) heeft nieuwe richtlijnen voor de behandeling opgesteld die gebaseerd zijn op uitkomsten van fase-II- en -III-studies en de expertise binnen de werkgroep.

- De aanbevelingen houden in: voor patiënten tot en met 65 jaar als initiële behandeling inductietherapie gevolgd door intensieve therapie met autologe stamceltransplantatie; voor patiënten met ernstige comorbiditeit en patiënten ouder dan 65 jaar oraal de combinatie melfalan-prednison.

- Patiënten tot en met 65 jaar met een HLA-identieke (familie)donor komen in aanmerking voor niet-myeloablatieve stamceltransplantatie na voorafgaande autologe stamceltransplantatie.

- De eerste keuze bij therapieresistentie of recidief na eerdere respons is thalidomide in combinatie met dexamethason. Jongere patiënten die responderen op recidiefbehandeling komen in aanmerking voor een 2e autologe stamceltransplantatie.

- Bortezomib is geïndiceerd als derdelijnsbehandeling.

- Bisfosfonaatbehandeling is voor alle patiënten geïndiceerd, erytropoëtine kan overwogen worden bij symptomatische anemie, evenals antibiotische profylaxe tijdens inductiebehandeling waarvan dexamethason een onderdeel is.

Ned Tijdschr Geneeskd 2005;149:808-13