De mening van de patiënt over algehele anesthesie

To identify the factors to which patients attach importance when undergoing general anaesthesia and to investigate how they assessed the anaesthetic.

Setting

Anaesthesiological outpatient clinic.

Design

Retrospective study.

Method

Data from 678 patients (449 women and 229 men) were collected. Their age varied from 6 to 83 years (median: 33). During preoperative screening for elective surgery, one anaesthesiologist (always the same one) asked the patients about their previous anaesthetic experiences. The last 250 patients were also asked to assess the quality of the anaesthesia on a 5-point scale. To compare percentages a Chi-square test, and where appropriate, a Trend test were used.

Results

The recollections most frequently mentioned concerned the postanaesthetic period, followed by recollections of the induction of anaesthesia. About the postanaesthetic period nauseavomiting and drowsiness were most often mentioned. The rate of nauseavomiting was 21.0; it did not change over the years. The number of previous anaesthesias did not influence the reports of the two complaints most frequently mentioned. Two patients recalled awareness. Over a quarter of the anaesthesias were assessed as ‘bad’ or ‘very bad’. No correlation was found between the patient's assessment of the anaesthesia and complaints of nauseavomiting and drowsiness.

Conclusion

In spite of modern anaesthetics, nausea vomiting is still an important problem of anaesthesia. Because many patients expect to become nauseous, it is possible that psychological factors play an important part in the origin of complaints.

Samenvatting

Doel

Te onderzoeken hoe patiënten een algehele anesthesie hebben ervaren en hoe zij deze waarderen.

Plaats

Polikliniek Anesthesiologie, Academisch Medisch Centrum, Amsterdam.

Opzet

Retrospectief onderzoek.

Patiënten en methode

Het onderzoek betrof 678 patiënten (449 vrouwen en 229 mannen) met een leeftijd van 6-83 jaar (mediaan: 33). Bij de preoperatieve screening ten behoeve van een electieve ingreep werd door dezelfde anesthesioloog gevraagd naar anesthesie-ervaringen. Tevens werd aan de laatste 250 patiënten gevraagd de anesthesie te beoordelen op een 5-puntsschaal. Voor het vergelijken van percentages werd een χ²-toets gebruikt en indien van toepassing een χ²-trendtoets.

Resultaten

Klachten uit de postanesthesiefase kwamen het meest voor, gevolgd door herinneringen aan de inleiding van de anesthesie. Postoperatieve misselijkheidbraken of sufheid slaperigheid werden het vaakst gerapporteerd; deze klachten waren onafhankelijk van het aantal anesthesieën dat patiënten hadden ondergaan. Het percentage meldingen van misselijkheidbraken was 21 en veranderde niet in de loop der jaren. Er waren 2 patiënten met een ‘awareness’-ervaring. Meer dan een kwart van de anesthesieën werd door de patiënten beoordeeld als ‘slecht’ of ‘zeer slecht’. Deze beoordeling werd niet beïnvloed door postoperatieve klachten van misselijkheidbraken of sufheidslaperigheid.

Conclusie

Ondanks de modernere anaesthetica zijn jarenlang bekende klachten, zoals misselijkheid en braken, nog steeds relevant. Omdat veel patiënten verwachten misselijk te worden na een anesthesie zou dit erop kunnen duiden dat psychologische factoren van betekenis zijn bij het ontstaan van klachten bij een anesthesie.